Antigo Teatro Principal de Tui que ainda conserva parte dos seus muros en pé e a memoria intacta (como o escenario) dos XOGOS FRORAIS de Tui no ano 1891,presididos por Manuel Murguía . O Teatro Principal foi adquirido pola Fundación que leva o seu nome no ano 2.ooo,estando aloxado no conxunto histórico da cidade. A construcción foi rematada no ano 1844; costeouse a compra por accións por parte dos veciños e do Concello. Costou 320 reales,sendo un dos mellores teatros de Galiza,semellante ao de Santiago de Compostela. Destaca a sala eliptica,palcos de platea e outros dous niveles de palcos. Sobre o escenario situabanse os palcos de luxo (proscenios).

A Patria Gallega,órgano da Asociación Regionalista de Galicia. Foi  Alfredo Brañas ,escritor e ideólogo do Rexionalismo galego o seu director. A esta Asociación débense os XOGOS FRORAIS de Galicia celebrados por primeira vez en Tui,nos que se empregou o idioma galego por primeira,celebrados o 24 de xuño de 1891, e o primeiro discurso pronunciado en galego sin lectura,pois o de Murguía que era o mantenedor que lle precediu leuno. Neste discurso Brañas deixou espostos os dezaseis puntos base da súa grandeira ideia.

A primeira edición en IDIOMA GALEGO  dunha das pezas ensaísticas menos coñecidas de Alfredo Brañas  Menéndez ” A crisis económica na época presente e a descentralización rexional ” ( discurso leído no solemne acto da apertura do curso académico de 1892-93 por Brañas). Esta iniciativa da publicación en galego debémoslla a labor emprendedora de Alfonso Ribas Fraga e ao limiar de Xosé Manuel Beiras Torrado.

Alfonso Ribas Fraga (na foto), nado en Cutián(Cerdedo-Cotobade) no ano 1944, é economista e empresario editorial galego. Director da revista de economía  Análise Empresarial, é vicepresidente de Promocións Culturais Galegas que é a empresa editorial de A NOSA TERRA . Ademáis foi cofundador e xerente de TEIMA.

Nas fotos o Pazo de Amarante no número 24 da rúa Algalia de Abaixo en Compostela,construido en 1780 a 1790, polo Conde de Amarante ,Domingo Gayoso. O Pazo naceu cun marcado uso civil,como residencia nobiliaria para pasar posteriormente a ser sede do ATENEO LEÓN XIII,logo pasaría a ser sede dos xulgados,e tras a restauración da Autonomía de Galicia en 1996,pasou á administración pública acollendo o Consello Consultivo de Galicia.

Alfredo Brañas Menéndez foi un dos fundadores do ATENEO LEÓN XIII  (1896) en Santiago de Compostela ( que ollamos na foto) e do Circulo Católico de Obreros seguindo as directrices do Papa León XIII , na súa Encíclica Rerum Novarum . A crise do 98 vai a provocar un certo enfriamento das súas posicións rexionalistas e o seu acercamento ao carlismo. O rexionalismo de Brañas atopase nun catolicismo e nun historicismo tradicional que lle serve para reclamar as libertades  antigas,ao tempo que arremete contra a industrialización,o liberalismo  e o capitalismo, reclamando a volta aos gremios.

Alfredo Brañas Menéndez é o creador da teoría do regionalismo gallego.Desenrola un movemento que escomenza prácticamente coa Gran Obra de Antolín Faraldo Asorey(1823-1853).Pero aparte das ideoloxías foi o mestre dos que adoptaron a defensa das ideas excentralizadoras en Galicia.En 1845 funda e dirixe a revista EL PORVENIR,mantendo sempre unha liña liberal e regionalista.Este modelo foi reflexado pola súa participación na chamada Revolución de 1846. Fracasado o intento de revolución contra o moderado Narváez; executados Solís e os seus camaradas en Carral,exiliase a Portugal.Con unha galicia en crises,debido ao intenso centralismo aplicado pola monarquía borbónica,a visión provincialista de FARALDO,supón ser recoñecido por autores como Manuel Murguía como ” o primeiro e o mellor” dos precursores do chamado REXURDIMENTO . Nas súas verbas daba a entender que á medida que Galicia sea máis coñecida será máis respetada e admirada.